هورمون آدروپین و بهبود عملکرد انسولین
29 ژانویه 2014- آدروپین هورمونی که سوزاندن چربی ها را در طول چرخه ی تغذیه و ناشتا تنظیم میکند به بهبود عملکرد انسولین درموشهای دیابتی چاق کمک می کند. محققان معتقدند این هورمون می تواند به عنوان درمانی برای دیابت نوع 2 مطرح شود.
درتحقیقی که نتایج آن در مجله ی Molecular Metabolism منتشر گردید محققان SLU دریافتند هورمون آدروپین به بهبود عملکرد انسولین در موشهای چاق دیابتی کمک می کند.
بر اساس آمار منتشر شده ازطرف انجمن دیابت آمریکا 29.1میلیون نفر در آمریکا به دیابت مبتلا هستند و این در حالیست که 86 میلیون آمریکایی( 20 ساله و بزرگتر) به پیش دیابت مبتلا می باشند. در مرحله ی پیش دیابت مقدار قند خون ناشتا افزایش می یابد و یا فرد دچار اختلال تحمل گلوکز می شود. تعداد افراد دیابتی درتمام کشورها همراه با اپیدمی چاقی رو به افزایش است.
در دیابت نوع 2 که نوع رایج این بیماری است سلولها به درستی قادر به پاسخ به انسولین نیستند که به این وضعیت مقاومت به انسولین می گویند. هنگامیکه انسولین بخوبی قادر به انجام اعمال خود نباشد، گلوکز درخون انباشته شده و قادر به ورود به سلولها نخواهد بود، به این ترتیب سلولها قادر به تبدیل گلوکز به انرژی مورد نیاز خود نیستند. با گذشت زمان این وضعیت موجب افزایش بیشتر غلظت انسولین و قند در خون شده و ایجاد سمیتی می کند که می تواند به تخریب اعصاب، بینایی، کلیه ها و قلب بیانجامد همچنین موجب سخت شدن سرخرگ ها شده که به نوبه ی خود می تواند سبب بروز حملات قلبی وسکته ی مغزی گردد .
چندین سال قبل، پرفسور Butlerاستاد علوم دارویی وفیزیولوژی از دانشگاه Saint Louisوهمکارانش پپتیدی به نام هورمون Adropinرا کشف کردند.
پرفسور Butlerمی گوید: ما درباره ی Adropinاطلاعات اندکی داشتیم و برای اولین بار حدود 6 سال قبل کشف آنرا اعلام کردیم، اما واقعاً درباره ی عملکردش اطلاعاتی نداشتیم ما چیزی فراتر از نقش این هورمون در حفظ سلامت متابولیک نمی دانستیم.
در مقاله ای که اخیراً در مجله ی Diabetesمنتشر گردید پرفسور Butlerو گروهش برای اولین بارتعریفی ازعملکرد Adropinدرحفظ سلامت متابولیک ارائه دادند.
پرفسور Butlerمی گوید: با اندازه گیری غلظت Adropinدر زمان غذا خوردن و ناشتا در موش متوجه شدیم این هورمون در شرایط ناشتا سرکوب شده و در زمان تغذیه تحریک می شود. این موضوع نشان داد این تغییرات با تغییر در متابولیسم که به هنگام چرخه ی تغذیه و ناشتا رخ می دهد در ارتباط است، به عبارت دیگر آدروپین در تنظیم هموستازی انرژی یا متابولیسم نقش دارد.
درواقع هنگامیکه شما به خوبی تغذیه می شوید بدن ترجیح می دهد از گلوکز استفاده کند دراین حالت با ترشح آدروپین از این تغییر حمایت می کند و استفاده از گلوکز را به عنوان یک سوخت متابولیک برای عضلات افزایش می دهد. با این حال، هنگامیکه در حالت ناشتا هستید (چیزی نمی خورید) بدن شما ترجیح می دهد از اسیدهای چرب استفاده نماید. مشاهدات ما نشان می دهد که کاهش آدروپین درحالت ناشتا ممکن است پیامی برای برداشته شدن ترمز استفاده از اسیدهای چرب باشد.
براساس مقاله ی منتشر شده در مجله ی Molecular Metabolism، کاهش مقدار هورمون آدروپین که در چاقی مشاهده می شود ممکن است درابتلا به دیابت و کاهش توانایی بدن در استفاده از گلوکز نقش داشته باشد.
دانشمندان دریافتند که تیمار موشهای چاق دیابتی با هورمون آدروپین سبب بهبود تحمل گلوکز، افزایش عملکرد انسولین و بهبود انعطاف متابولیکی در جهت استفاده از گلوکز در افراد چاق و مقاوم به انسولین می شود.
پرفسور Butlerتوضیح می دهد که این یافته ها مشوقی جهت تحقیقات بیشتر برای ابداع درمانهای جدیدی برای اختلال تحمل گلوکز است. او می افزاید: ما امیدواریم هورمون ادروپین روزی بصورت کلینیکی برای کمک به بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 برای کنترل قندخون و برای کمک به افراد در معرض خطر این بیماری به منظور به تأخیر انداختن یا جلوگیری از ابتلا به دیابت نوع 2 مورد استفاده قرار گیرد.
منبع:www.sciencedaily.com/releases/2015/01/150129141047.htm